Bogumiła Krassowska

---

Życiorys

Bogumiła Krassowska była postacią znaczącą w świecie bibliotekarstwa i kultury. Urodziła się w rodzinie, która miała istotny wpływ na jej dalsze losy; była córką Jana, księgowego starostwa w Turku oraz Zofii z Reppelów. W jej rodzinie znajdowało się także troje rodzeństwa: Janina, Zdzisława i Stanisław. W czasach okupacji, po aresztowaniu ojca, który zmarł w obozie hitlerowskim, Bogumiła wraz z matką oraz rodzeństwem, znalazła schronienie w Warszawie, gdzie żyli po wysiedleniu z Wielkopolski. Po zakończeniu działań wojennych rodzina powróciła do Turku, gdzie Bogumiła w 1948 roku uzyskała maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Kościuszki.

Wkrótce potem, przenosząc się w okolice Warszawy (Wesoła Groszówka), zaczęła pracować zawodowo. Jej pierwsze zatrudnienie miało miejsce w Głównym Urzędzie Statystycznym, a następnie w Polskim Czerwonym Krzyżu oraz Powszechnej Kasie Oszczędności. W 1952 roku związała się z profesją bibliotekarza, stając się kierowniczką Biblioteki Związkowej w Fabryce Samochodów Osobowych. W latach 1953-1954 uczestniczyła w Państwowym Zaocznym Kursie Bibliotekarskim przy Ministerstwie Kultury i Sztuki, który zaowocował zdanym egzaminem państwowym w grudniu 1954.

W 1955 roku rozpoczęła pracę w Bibliotece Publicznej miasta stołecznego Warszawy. W ciągu kilku pierwszych lat swoją karierę bibliotekarską rozwijała w dwóch osiedlowych bibliotekach dla dzieci i młodzieży – przy ulicy Okrąg oraz później przy ulicy Wilczej. Z pasją propagowała wśród młodych czytelników wartościową literaturę, utrzymując bliskie kontakty z pisarzami, takimi jak Halina Rudnicka.

Od 1970 roku pracowała w Bibliotece Publicznej m.st. Warszawy – Bibliotece Głównej przy ulicy Koszykowej, gdzie pełniła różne funkcje, w tym kierownika Oddziału Uzupełniania Księgozbiorów Bibliotek dla Dzieci oraz Działu Instrukcyjno-Metodycznego. W ciągu swojej kariery Bogumiła nieustannie podnosiła swoje kwalifikacje. W 1961 roku uzyskała tytuł magistra na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1975 roku zdobila dyplom bibliotekarza dyplomowanego na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.

W 1988 roku przeszła na emeryturę, jednak szybko wróciła do pracy w bibliotece na pół etatu w kwietniu 1989. Jej zadaniem stało się stworzenie Izby Pamięci Marii Kownackiej w żoliborskim mieszkaniu pisarki, po tym jak ta zmarła w 1982 roku. Kownacka zapisała swoje mieszkanie oraz księgozbiór Bibliotece Publicznej miasta stołecznego Warszawy, przekształcone w część Muzeum Książki Dziecięcej.

Krassowska zajmowała się porządkowaniem dokumentów oraz inwentaryzacją księgozbioru. Opracowała katalog alfabetyczny oraz nadzorowała prace remontowe mające na celu zachowanie wystroju zgodnego z wolą pisarki. Po przygotowaniu Izby Pamięci, prowadziła lekcje biblioteczne dla wycieczek szkolnych. Współpracowała przy tym z rodziną Kownackiej, zakładając Kółko Przyjaciół Izby Pamięci oraz pełniąc rolę sekretarza w Towarzystwie Przyjaciół Dzieci.

W 1991 roku zakończyła pracę w Muzeum Książki Dziecięcej, a ostatnie cztery lata jej kariery poświęcone były pracom bibliograficznym. Razem z Aliną Grefkowicz kontynuowała opracowanie bibliografii polskiej literatury dziecięcej z okresu międzywojennego, rozpoczętą przez Marię Gutry, Felicję Neubert oraz Alinę Łasiewicką. Efektem tych działań była publikacja zatytułowana „Bibliografia literatury dla dzieci i młodzieży 1918–1939: literatura polska i przekłady”, która ukazała się w 1995 roku.

Niestety, z powodu poważnej choroby, Bogumiła Krassowska zakończyła swoją pracę zawodową w maju 1995 roku. Uczestniczyła w wielu seminariach i konferencjach dotyczących bibliotekarstwa, a jej referaty były publikowane w „Poradniku Bibliotekarza”. Była również aktywną działaczką w środowisku społecznym, pełniąc funkcje w Radzie Zakładowej Związku Pracowników Kultury i Sztuki oraz Stowarzyszeniu Bibliotekarzy Polskich, gdzie reprezentowała swoje środowisko na VII Zjeździe w Zielonej Górze w 1975 roku.

Bogumiła Krassowska zmarła 2 marca 1998 roku po długotrwałej chorobie. Została pochowana na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 55 C 5-2).

Odznaczenia

Bogumiła Krassowska zdobyła kilka prestiżowych wyróżnień, które świadczą o jej znaczącym wkładzie w kulturę i społeczność. Poniżej przedstawiamy wybrane odznaczenia, które przyznano jej w uznaniu za dotychczasowe osiągnięcia:

• krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
• złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”.

---

Oceń: Bogumiła Krassowska

---